De eerste week in Surabaya!
Blijf op de hoogte en volg Annemieke
10 November 2012 | Indonesië, Soerabaja
Ik ben nu pas één week in Surabaya en ik heb al zoveel meegemaakt! Ik zal verdergegaan waar ik was gebleven in mijn vorige reisverslag.
De eerste paar dagen heb ik vooral rustig aan gedaan. Ik merk dat mijn lichaam erg moet wennen aan het tropische klimaat (37⁰C), dus ik doe zoals iedereen hier doet lekker relax. Steeds kleine stukjes wandelen in de omgeving en de buurt op deze manier een beetje verkennen. Zo heb ik een Alfamarket ontdekt waar je goedkoop de basis boodschappen kunt halen, en een grote Indo-market waar ik heerlijk verse groenten en fruit kan kopen. Verder was het een hele onderneming om mijn SIM-kaart op te waarderen. Zahra had de eerste dag wel een SIM-kaart voor me gekocht met beltegoed van 3000rp, maar na 6 smsjes was dit alweer op.. Via via uiteindelijk terecht gekomen bij de Indo-market waar ze mijn beltegoed hebben opgewaardeerd. Verder ben ik dit weekend van kamer gewisseld aangezien de kamer van Liz iets groter is en ik het wel fijn vind om een beetje te kunnen lopen in mijn kamer en niet al na twee stappen moet omkeren. Ook heb ik dit weekend de moeder van Zahra ontmoet. Ze was, zoals iedereen hier is, erg gastvrij en heeft toen voor haar dochters en mij een typische Indonesische lunch bereidt; rijst met een pittig kruidenmengsel en een hele vis. Het was ondanks de wazige blik in de ogen van de vis erg lekker!
Maandag begon mijn stage in het Dr. Soetomo General Hospital op de afdeling Obstetrie&Gynaecologie. Ik kan elke ochtend met de auto bij het ziekenhuis worden afgezet, omdat Zahra sowieso met de auto naar haar colleges gaat en ze daarvóór haar jongere zusje nog moet afzetten op haar school. Het was wel even omschakelen dat de wekker nu om 5.00 uur afgaat en we een uur later in de auto moeten zitten. Het is dan ook normaal dat iedereen rond 21.00 uur de avond ervoor naar bed gaat. Ik dacht dat de spits in Nederland erg was, maar hier kunnen ze er ook wat van zeg! Op een weg waar normaal twee auto’s naast elkaar kunnen rijden, proberen de scooters de overige ruimte compleet op te vullen. Hierdoor is het patroon van remmen-gasgeven geheel normaal en bestaat het geluid dan ook voornamelijk uit een orkest van toeters.
In de ochtend heb ik kennisgemaakt met Gwen. Ze studeert ook geneeskunde in Groningen en ze heeft besloten hier haar 11e coschap te lopen op de afdeling Tropical infectious diseases/internal medicin. We hadden meteen een klik en we hebben dus maar gelijk besloten dat we in de weekenden veel tripjes samen moeten gaan maken.
Mijn supervisor heeft me verteld dat ik de eerste twee weken zal meelopen op de Emergency Room van Obstetrie, de derde week op de polikliniek en de laatste week bij Gynaecologie.
Eenmaal op de ER van Obstetrie werd ik hartelijk ontvangen. De meeste dokters en studenten spreken redelijk Engels, dus het communiceren gaat prima. Ik was wel even geschrokken hoe de ER er hier uitziet.. Het bestaat uit één grote ruimte met hierin 8 bedden, een grote balie en al de apparatuur/medicijnen etc. Het woord privacy kennen ze hier denk ik nog niet.. Nog een paar verschillen vergeleken met het beleid in Nederlandse ziekenhuizen, is dat ze hier op de afdeling eten. Voor mij is het natuurlijk erg leuk en interessant om allerlei Indonesische snacks te proeven (ik eet dus ook gewoon lekker mee), maar het is allesbehalve hygiënisch natuurlijk ;) Een ander punt is dat wanneer er weinig/geen patiënten op de afdeling liggen of er gewoon niet zoveel te doen is, iedereen spelletjes gaat spelen op z’n Ipad/telefoon.. En als laatste is familie niet toegestaan op de afdeling vanwege de privacy van de andere patiënten die er liggen, ook niet tijdens de bevalling!
De afgelopen dagen heb ik veel gezien op de afdeling. De patiënten die naar de afdeling komen, hebben bijna altijd een gecompliceerde zwangerschap. Wat vaak voorkomt is pre-eclampsie (hoge bloeddruk), PROM (te vroeg breken van de vliezen) en placenta praevia (aandoening waarbij de placenta geheel of gedeeltelijk voor de uitgang van de baarmoeder ligt). Ik heb in deze week al een aantal natuurlijke bevallingen mee mogen maken, een keizersnede gezien en heb zelfs al mogen assisteren bij een bevalling!! Dat was zo’n gave ervaring die ik nooit meer zal vergeten, en ikzelf maar ook de dokters zijn best wel trots op mij haha.. Onder begeleiding van dr. Salmon mocht ik nadat het hoofdje er bijna uitkwam de rest van de bevalling alleen doen. Toen de baby eruit kwam, was ze erg glibberig vanwege al het bloed en moest ik erg goed oppassen dat ik haar niet liet vallen.. Vervolgens navelstreng doorgeknipt en de placenta (moederkoek) uit de baarmoeder gehaald. Alles is dus goed gegaan en het meisje is helemaal gezond! Ik had die dag ook stroopwafels meegenomen voor de dokters, en we hebben een deal gemaakt dat voor elke bevalling ik iets te eten moet meenemen ;)
Een heel andere situatie die ik heb meegemaakt, was een zwangere patiënt waarbij het kindje anencefalie had. Dit is een aangeboren aandoening waarbij het grootste gedeelte van de hersenen ontbreekt en het is niet met het leven verenigbaar. Bij deze patiënt was de baby al overleden in de buik, maar was er ondertussen een grote cyste ontwikkelt in de baby. Tijdens deze bevalling mocht ik ook assisteren, maar toen de patiënt aan het persen was spoot er door de verhoogde druk opeens heel veel vocht uit haar vagina. Het vocht spoot zeker drie meter door de lucht! Natuurlijk was ik diegene die het meest werd getroffen en ik voelde me goed geïntroduceerd op de afdeling! In eerste instantie dacht iedereen dat het vruchtwater was, maar later bleek dat het de inhoud van de cyste was… aaahh ieehh. Voelde me zo vies dat ik thuis gelijk mijn kleren heb gewassen!
Verder ben ik deze week een aantal keer mee geweest naar de colleges (soort responsiecollege) van de coassistenten en heb ik samen met hun ook een presentatie moeten voorbereiden. Ik moest presenteren voormijn supervisor en het ging prima. De dokters en studenten vinden het verder super leuk dat ik op hun afdeling meeloop, en ze nemen me dan ook steeds overal mee naartoe om ergens te gaan eten in het ziekenhuis.
Rond 15.00 uur ben ik meestal klaar in het ziekenhuis en kan ik met de bemo (lokaal minibusje) naar huis. Liz had gelukkig al wel verteld welke bemo ik moest hebben om vanuit het ziekenhuis terug naar huis te komen. Dus alleen maandagmiddag was ik een beetje zenuwachtig hoe en of ik wel thuis zou komen, maar al snel werd dit minder. Ik moet gewoon geduldig zijn, want op een gegeven moment komen de bemo’s wel langs het ziekenhuis rijden. Maar mijn geduld wordt wel op de proef gesteld als ik haast heb.. dan ben ik snel geneigd om een taxi aan te houden (al kan dat soms ook lang duren). Maar als ik alle tijd heb, vind ik het een geweldige ervaring om op deze manier naar huis te gaan! Daarnaast is de prijs maar 3000rp (€0.30) in tegenstelling tot 25000rp (€2.50) met de taxi.
Verder heb ik een paar uitstapjes gemaakt deze week. Ik ben onder andere met Gwen naar de Galaxy Mall geweest. Wat een enorm warenhuis is dat zeg! Deze bestaat uit 5/6 verdiepingen met allerlei soorten winkels en restaurantjes. Als ik een keer een dag niets te doen heb, kan ik me hier zo een hele dag vermaken ;) We hebben hier dan ook heerlijk samen gegeten.
Verder ben ik naar Atlas Sports Club gegaan. Dit is een zeer grote sportclub waar je allerlei sporten kunt beoefenen, maar ik ben er heengegaan om heerlijk te zwemmen! Denk dat ik hier twee keer per week naartoe ga. Het is zo lekker om even af te koelen en een beetje te kunnen sporten door een aantal baantjes te zwemmen. Wat natuurlijk wel even wennen was, is dat ik als blanke vrouw in bikini hier heel erg opval. Dit levert veel starende blikken op, maar ondertussen ben ik dat al wel gewend. Kijken doen ze sowieso! Verder hebben ze hier normale douches. In het huis van Zahra bestaat de douche uit een grote bak waar schoon water in zit, en je dat dan met een emmer over je heen moet gooien. Het is een aparte ervaring, maar dan kies ik toch liever voor de douches in de sportclub.
Het is nu zaterdagmiddag en ik ga zo met de taxi naar Gwen toe. Bij haar hotel worden we opgehaald door Astrid, een Indonesische studente die Gwen heeft ontmoet in het ziekenhuis. Ze heeft Gwen en mij uitgenodigd om bij haar te komen eten en te blijven slapen omdat haar ouders een weekend weg zijn. Hier zeiden Gwen en ik natuurlijk geen nee tegen.. Dus ben benieuwd wat de avond ons zal brengen! Verder gaan we zondag naar Ciputra, dit is een waterpark in Surabaya met allerlei glijbanen etc.
Het is uiteindelijk best een lang verslag geworden. Ik zal proberen het de volgende keer wat korter te houden, maar voor een eerste week vind ik het een goede samenvatting. Bedankt iedereen voor de lieve en leuke reacties. Ik vind het fijn om wat van jullie te horen. Ik hoop dat jullie weer van mijn verhaal zullen genieten!
Liefs Annemieke
-
10 November 2012 - 07:55
Josephine Latumeten:
WAT EEN ERVARING. . . . . . GENIET GEWOON . .. . VAN DE INDONESISCHE GASTVRIJHEID, LEKKER MAKKELIJK DOEN EN RELAXEN, natuurlijk ben je ook makkelijk van karakter, (ik denk het bloed spreekt???) het maakt ook een groot verschil. . . . Easy Going. . . .Just Go With The Flow. . . . -
10 November 2012 - 08:15
Annemarie:
Wat een prachtig verslag en wat een ervaringen en vooral NIET korter de volgende week.
Fijn dat je het zo naar je zin hebt.
GENIETEN, niet met mate maar met grote gulzigheid...
Ik mis je.
Liefs, mama -
10 November 2012 - 08:24
Merel:
Lieve Miek. Heb echt genoten van je verhaal. Ben het met je moeder eens, absoluuuuuut niet korter schrijven, je schrijfstijl is trouwens ook echt heel leuk!
Stage klinkt echt geweldig en als ik het zo hoor durf ik over een nog nader te bepalen aantal jaren (veel) best jou als gynaecoloog te nemen bij een mogelijke bevalling ;)
Leuke mensen om je heen ook zo te horen, vond zelf ook al dat de mensen in Indonesie zo ontzettend vriendelijk waren! De witte jas staat je goed!Veel plezier bij het glijbanen paradijs (hopelijk wordt het net zo leuk als toen in Alanya, remember :) ?
Geniet er nog van lieverd, wij missen je ook!
Dikke zoen, Merel -
10 November 2012 - 08:42
Hanneke:
Enig verslag. Geweldige ervaring. Leuk om zo op de hoogte te blijven van je doen en laten. We zitten aan de iPad gekluisterd momenteel om jouw en Kitty's nieuws te volgen! -
10 November 2012 - 08:42
Hanneke:
Enig verslag. Geweldige ervaring. Leuk om zo op de hoogte te blijven van je doen en laten. We zitten aan de iPad gekluisterd momenteel om jouw en Kitty's nieuws te volgen! -
10 November 2012 - 09:18
Frans:
Hoi lief, mooi verhaal en inderdaad heel leuk en vlot geschreven. Hoeft ook niet korter, tenzij je elke dag stukjes gaat schrijven, maar daar zul je wel geen tijd voor hebben met al die bezigheden daar. Mooi begin van een stage periode die je lang zal bijblijven. Hoop dat je nog veel "leuke" medische gebeurtenissen mag meemaken. Die ervaring heb je dan al mooi meegenomen. Doe voorzichtig en ik zei toch dat je een hoog gesloten badpak moest meenemen. Eigenwijsje. Maar goed kunnen ze daar ook genieten. Veel plezier. xpapa -
10 November 2012 - 10:14
Willemijn:
Hi lief zusje,
Zelfs ik vind dat je verhaal niet korter hoeft!
De details met een glibberig baby'tje die je kan laten vallen en
een spuitentje vrouw maken je verhaal alleen maar geweldiger!
Ik ben blij dat je het naar je zin hebt!
Ik mis je (dus ruik af en toe wel even aan je sjaal!)
Liefs, mij -
10 November 2012 - 13:33
Eliza:
Hee zussie!
Ik ben het met iedereen eens wat er boven mij staat; Je verhaal hoeft niet korter! Het is leuk en lekker vlot geschreven, alsof je het ons zelf vertelt - face to face-, dan lijkt het net alsof je eventjes hier bent :)
Heel leuk om te horen dat je het zo naar je zin hebt, al veel hebt meegemaakt, goed bent geïntroduceerd op de afdeling en fijn dat je ook al leuke contacten hebt, waar je leuke dingen mee kan doen in je vrijetijd (zoals vanavond/voor jou misschien nu dus ongeveer!(19;30 uur) ). En dit alles al in je eerste week!
Heel veel plezier morgen bij Ciputa waterpark!
Love you!
Kusje kusje, je zusje <3
haha tja...ik wilde t even laten rijmen:P -
10 November 2012 - 15:37
Joëlle:
Hee! :)
Je reis is goed begonnen op deze manier, super leuk dat je ook echt zo veel ziet en zelf mag doen. En een bevalling begeleiden dat zul je inderdaad niet vergeten, echt een super ervaring! Heel veel plezier dit weekend met Gwen! En ik ben het ook met de rest eens, het verhaal hoeft zeker niet korter! Vond het erg leuk om te lezen wat je daar allemaal doet! :)
XXXXXXXXXXXXXX -
10 November 2012 - 16:54
Ilva:
Hoi!!
Geweldig al die verhalen! Leuk dat je al bevallingen mee hebt mogen maken! Haha apart zijn ze zeker wel! Geniet ervan dit weekend!! Kuss -
10 November 2012 - 21:24
Peter:
ik ben helemaal niet jaloers hoor. nog een fijne tijd en geniet ervan -
11 November 2012 - 15:55
Petra:
hoi hoi,
Wat fijn dat je het goed naar je zin heb..
Ik vindt het leuk om bij te houden wat je allemaaldoet...
veel plezier en goede leermomenten..
dikke kus -
17 November 2012 - 16:28
Josephine Latumeten:
Hoi Annemieke,
Leuke foto's krijg je geen bed dan ? Maar op de grond slapen is wel lekker koeler.
Ben je al op de lokale "traditionele pasars" (pasar = markt) geweest ? Een keertje doen, aparte ervaring, maar goed opletten voor de "pick-pockets" die heb je overal waar druk is.
Fijne weekend. . . . .
Liefs,
Phine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
